Jonge, ambitieuze vrouwen vinden vaak dat ze het allemaal goed moeten doen: werk, kinderen, sport, sociale contacten. Tot ze in een burn-out terechtkomen. Hoe voorkom je dat – en word je ook nog een (nog) leuker voor je collega’s.
Even was het een populair begrip: de girlboss. Een term voor de jonge ambitieuze vrouw die het allemaal voor elkaar had: een leidinggevende functie, de liefde van haar leven, naar Disneyland met de kinderen, uitgaan met vriendinnen, exclusieve vakanties en een mooi huis. Maar al snel werd de girlboss te bits en bazig gevonden, en dan raakte ze ook nog eens burn-out.
Slapeloze nachten en hartkloppingen
De ‘girlboss’ staat voor vrouwen die heel gedreven zijn. Vaak hebben ze al voor hun 30ste een leidinggevende functie. Daarin willen ze excelleren, net als op andere gebieden in hun leven. Zoiets vraagt om veel discipline. De girlboss ontziet zichzelf dan ook niet. Slapeloze nachten, hartkloppingen – het hoort er allemaal bij, geen redenen om de eigen ambitie op te geven.
Als tiener wist de girlboss al heel goed wat ze wilde. Met bijbaantjes financierde ze haar eigen opleiding. Daar is ze trots op. Zolang ze zich kan herinneren heeft ze die stem van binnen die zegt dat het altijd beter kan. Dat kan lang goed gaan. Totdat bijvoorbeeld een medewerker met een klacht komt – dat ze zo kritisch is, zo kan uitvallen, en dat het onveilig voelt om onder haar te werken.
Het steeds maar weer beter doen, is voor de girlboss dus geen goede manier om met die stem om te gaan. Beter kan ze leren die stem het zwijgen op te leggen.
Juf Bulstronk
Aan de girlboss die ik laatst zag, Nadine, vroeg ik aan wie die meedogenloze, innerlijke stem haar deed denken. Daar had ze meteen een antwoord op: juf Agatha Bulstronk uit het beroemde kinderboek Matilda van Roald Dahl. Juf Bulstronk was een feeks. Als hoofd van de school maakte ze het leven van juf Engel en de kinderen zuur. Nadine besefte hoe ze voor haar medewerkers ook een juf Bulstronk kon zijn. Nu die stem van binnen die haar altijd maar voortdrijft de gestalte van juf Bulstronk had gekregen, kon ze zich ertegen verzetten.
Verbeelding
In het boek van Roald Dahl deed Matilda dat met haar telekinetische gave. Op afstand kon ze de juf op het bord laten schrijven wat ze voor slechte dingen had gedaan. En hoewel je als girlboss niet de telekinetische gave hebt van Matilda, kun je juf Bulstronk wel in je verbeelding op een zijspoor zetten of zelfs het raam uit gooien.
Nadine kreeg daar plezier in. Bijkomend effect was dat ze door het plezier om die innerlijke criticus te verdrijven ook weer toegang kreeg tot andere vormen van plezier, zoals een dagje wellness of een weekendje weg. De controlfreak in haar loste op, ze luisterde naar haar medewerkers. ‘Nu ik ook kan voelen en doen waar ik echt plezier aan beleef, ben ik meer in balans en slaap ik beter’, liet de girlboss mij weten. ‘Ik doe nu wat ik echt wil, zonder dwang van binnen.’